Fjallað um efni
Hjartanlega velkomin
Í dögun er biðröðin til að komast inn í basilíkuna í Santa Maria Maggiore þegar sýnilega lengri. Rolandas Makrickas kardínáli, rektor basilíkunnar, opnar dyrnar klukkan 7 á morgnana og andrúmsloft undrunar og gleði tekur á móti honum. Basilíkan, valin sem síðasta hvíldarstaður Frans páfa, er breytt í pílagrímsferð þúsunda trúaðra.
Nærvera svo margra fólks, sem kemur frá hverju horni heimsins, ber vitni um ástúð og tryggð í garð páfans, sem hefur markað óafmáanlegt spor í sögu kirkjunnar.
Fordæmalaus innstreymi
Um klukkan 14 höfðu 30.000 manns þegar farið yfir þröskuld basilíkunnar og áætlanir benda til þess að fjöldinn gæti tvöfaldast í lok dags. Fjölskyldur, trúað fólk, ungt fólk og skátar sameinast í einu stóru samfélagi, fús til að heiðra Frans. Íbúar Esquilino, hverfisins sem hýsir basilíkuna, eru sérstaklega stoltir af því að eiga svona frægan nágranna, sem umbreytir svæðinu í ómissandi áfangastað fyrir alla, jafnt trúaða sem trúlausa. Maria, gestur frá Agrigento, lýsir grafhýsi páfans sem „eins einfaldri og hann var einföld“ og undirstrikar þá auðmýkt sem einkenndi líf Frans.
Tilfinningar fólks
Síðdegis heldur áfram að sjá óslitið gestaflæði, þar á meðal hundrað eða svo kardínálar sem sameinast til að heiðra og kveða Vesper. Orð eins þeirra, írska kardínálans Sean Baptist Brady, hljóma í hjörtum viðstaddra: „Ég bið að Drottinn miskunni okkur og sendi okkur jafn góðan páfa og hann. Vitnisburður hinna trúuðu fléttast saman í mósaík tilfinninga. Florentine, upprunalega frá Benín en býr í Grenoble, tjáir tilfinningar sínar, en Roberto, rómverskur trúleysingi, rifjar upp setningu Frans sem sló hann djúpt. Sinika, sem kom frá Finnlandi, klæddist stuttermabol með mynd af Bergoglio og sagði að hann væri „besti páfi sem fátækur gæti átt.
Un'eredità duratura
Myndin af Francis heldur áfram að búa ekki aðeins í basilíkunni, heldur einnig í hjarta borgarinnar. Andlitsmynd hans er sýnd í glugga á milli stórmarkaðar og stórverslunar, en „Thank You Francesco“ borði hangir í nálægri byggingu. Haldið er upp á hátíðarhöldin inni í basilíkunni niður í smæstu smáatriði, með hátíðlegum messum og lögum sem fylgja gestum. Raðir til að komast að gröfinni geta varað í allt að tvær klukkustundir og basilíkan er svo full að viðstöddum þarf að vara við að skilja eftir pláss fyrir hátíðarhöldin. Borgarstjóri Rómar, Roberto Gualtieri, tilkynnir að unnið sé að því að stjórna þeim mikla innstreymi gesta sem búist er við á næstu dögum og mánuðum.
Tákn um ást og þakklæti
Grafhýsi „Franciscus“, eina áletrunina sem páfinn vill hafa á legsteini hans, er skreytt hvítri rós, tákni ástar og þakklætis. Margir gestir ganga inn í basilíkuna með sama blóm í hendi, látbragð sem minnir á djúp tengsl Frans og trúaðra hans. Þessi blómahylling táknar ekki aðeins minningu, heldur einnig þakklæti fyrir andlega arfleifð páfans, sem setti alltaf þá bágstadda og viðkvæmustu í miðju trúboðs síns.