Fjallað um efni
Kraftur tónlistar og kvikmynda gegn einelti
Einelti og mismunun eru í auknum mæli umhugsunarefni í samfélagi okkar og list getur gegnt grundvallarhlutverki við að fordæma þau. Á dögunum ljáði söngkonan Arisa rödd sína í hljóðrás myndarinnar "Il Ragazzo Dai Pantaloni Rosa", verk sem fjallar um næmni og hugrekki við sanna sögu Andrea Spezzacatena, ungs manns sem varð fyrir einelti þar til hörmulegar afleiðingar voru. Lagið „Canta Ancora“, sem Arisa samdi fyrir móður sína á erfiðu tímabili, verður öflugur boðskapur vonar og nálægðar fyrir þá sem lenda í svipuðum aðstæðum.
Ábyrgð fullorðinna og stofnana
Nýlegar fréttir af sjálfsvígi 15 ára drengs í Senigallia, fórnarlamb eineltis, hafa vakið upp umræðuna um hvernig eigi að bregðast við þessum fyrirbærum. Arisa undirstrikaði í viðtalinu mikilvægi þess að skilja ungt fólk ekki eftir í friði, bjóða foreldrum og kennurum að vera meira til staðar og eftirtektarvert. Nauðsynlegt er að allir sem fást við börn séu staðráðnir í að skapa öruggt og velkomið umhverfi þar sem hvert huggunarorð getur skipt sköpum. Saga Andreu og drengsins frá Senigallia minna okkur á að einelti er ekki bara skólavandamál heldur félagslegt neyðarástand sem krefst athygli allra.
Hlutverk kvikmynda í vitundarvakningu
Kvikmyndin „Strákurinn með bleikar buxur“, sem kynnt var á kvikmyndahátíðinni í Róm, vakti deilur og umræður og undirstrikaði hversu erfitt það er að takast á við eineltismál. Á frumsýningunni brugðust sumir áhorfendur óviðeigandi við og sýndu að mismunun er enn til staðar jafnvel í menningarlegu samhengi. Hins vegar er það einmitt með verkum sem þessum sem við getum gert okkur vonir um að vekja athygli á meðal nýrra kynslóða. Óttinn við að hafa neikvæð áhrif á börn, eins og sumir foreldrar hafa greint frá, má ekki stöðva menntun og vitund. Þvert á móti er nauðsynlegt að efla umræðu um þessi mál þannig að ungt fólk geti áttað sig á afleiðingum gjörða sinna og öðlast samkennd með þeim sem búa við erfiðar aðstæður.